Monday, February 28, 2011

കാളിയമർദ്ധനം...





















കടലിൻനിറമിന്ദ്രനീലം
കൃഷ്ണനിറവുമതുതന്നെ
കാളിയനെത്ര കറുത്ത ഫണങ്ങൾ
തുള്ളിതുള്ളിയായതിൽ
നിന്നിറ്റുന്നതിന്നും കറുപ്പ്
കാളിയഫണങ്ങളിലെന്നുമുണ്ടായിരുന്നു
ഗർവിന്റെ സൂര്യാഗ്നി
അതിലെല്ലാം കരിഞ്ഞിരുന്നു.....
അമൃതുവീണ കടമ്പൊഴികെ
അതിനരികിലായിരുന്നു ഭൂമി..
പിന്നെയാ ഫണങ്ങളിലൊരുനാൾ
ഇന്ദ്രനീലനിറമുള്ളൊരു ബാല്യം
നൃത്തമാടി..
ആ നൃത്തത്തിനൊടുവിലാഫണങ്ങളിൽ
നിന്നൊഴുകിനീങ്ങി ഗർവിൻവിഷം....
കൃഷ്ണതുളസിപൂക്കും ഭൂമിയിലെ
ഇന്ദ്രനീലനിറമാർന്ന കടലിനരികിൽ
ചക്രവാളത്തെതൊട്ടുണരുന്ന
നീലമേഘങ്ങളെ
നിങ്ങളുമെഴുതി നീട്ടുന്നുവോ
കാളിയമർദ്ധനം...
കടമ്പിനരികിലെ
ഭൂമിയിൽ നിന്നൊഴുകുന്നുവല്ലോ
അമൃത്...



Sunday, February 27, 2011

അതിശയമൊന്നുമില്ലെന്നാദ്യമേ പറയുന്നു

 
അതിശയമൊന്നുമില്ലെന്നാദ്യമേ പറയുന്നു
അതങ്ങനെയായില്ലയെങ്കിലേ
അതിശയപ്പെടേണ്ടതുള്ളുവെന്നിന്നറിയാം
അവർക്ക് സ്തുതിപാടിയില്ലെങ്കിലവർ
നമ്മെ കടൽക്കാക്കയെന്നു വിളിയ്ക്കും
പിന്നെ പലതും വിളിക്കും
പിന്നെയേതൊക്കെ പേരുവിളിച്ചാലവർക്ക്
തൃപ്തി വരുമെന്നവരൊരു
റൗണ്ട് ടേബിൾ കോൺഫറൻസ്
നടത്തിയങ്ങ് തീരുമാനിക്കും
അതവരുടെ മഹനീയ സംസ്ക്കാരം
അവരെ തിരികെയൊരു പേരുവിളിച്ചാലോ
ആർത്തലറുമവർ..
അതുമവരുടെ മഹനീയസംസ്ക്കാരം...
കൂടുതലെന്തിനുപറയണം
ഗോവിന്ദസ്വാമി രാഷ്‌ട്രീയക്കാരനെങ്കില്‍
കേസില്ലാതായേനെയെന്ന്
ഐ.ജി. സന്ധ്യ പറയുന്നു
എത്രയോ ശരി
ഒന്നു കൂടിയെഴുതിച്ചേർക്കാമതിനടിയിൽ
ഗോവിന്ദസ്വാമി
രാഷ്ടീയക്കാരനോ, പ്രബലനോ,
ഫിലിം സ്റ്റാറോ, എഴ്ത്തുകാരനോ
ആയിരുന്നെങ്കിൽ കേസില്ലാതായേനെ
ആയിരുന്നെങ്കിൽ....
അവരാ സൗമ്യയെയും കടൽക്കാക്കയെന്നോ
കരിംപൂച്ചയെന്നോ, ജോലിക്കാരിയെന്നോ
വിളിച്ചധിഷേപിച്ചേനെ
അതിനൊക്കെയെന്തിത്രയതിശയിക്കാൻ
അതവരുടെ മഹനീയ സംസ്ക്കാരം...

Thursday, February 24, 2011

IMPROPER DISPLAY OF WEALTH

Mail Today Newspaper

Food and consumer affairs minister, KV Thomas, said that close to 15% of all grains and vegetables in India are wasted through "extravagant and luxurious functions", according to the Mail Today newspaper.

The government wants to introduce legislation to "curb profligacy" to preserve stocks for the poor, the newspaper reported.

Weddings in India have become more extravagant in recent years as the newly rich look to show off their wealth. The most spectacular ceremonies – such as those of the hotelier Vikram Chatwal or the daughter of the steel magnate Lakshmi Mittal – have seen astonishing displays of opulence. Expensive gifts accompanying invitations, tonnes of imported flowers, top chefs flown in from New York or Tokyo and festivities spread across multiple cities have become almost commonplace.

India's booming upper middle classes have been inspired to create their own displays. No wedding is now complete without at least three different cuisines offered to guests: north or south Indian, "continental" or European and a third, selected from Mexican, Japanese and Chinese, or chinjabi, as the local version of the latter is known.

"It's true that people waste a lot because there's a huge variety of dishes and they take a bit of everything to try it. There's a limit to the amount anyone can eat though," said Neeti Bhargava, who runs Mystical Moments wedding organisers in Delhi. "You can't really control it. There are people who really don't know how to spend all the money they've got."

The ostentation goes well beyond food. One new trend is the use of helicopters instead of the traditional white horse or decorated coach for the bride and groom.

Subhash Goyal, who runs an air charter business, said: "It's mainly people like farmers around the outskirts of Delhi or other cities who have made millions simply because their land has suddenly got to be worth so much money.

"Some people want to propose on a flight. Some people want to go in a helicopter to pick up the bride instead of going on a horse."

Fees for the helicopters start at £2,000. There are currently no plans to restrict expenditure on aircraft.

The people hit hardest by the food inflation – the poor – are the core constituency of the current government, led by the centre-left Congress party. However, the ambitious food security bill aimed at eradicating hunger in India is proving difficult to draft. It would guarantee more than two-thirds of the population had enough to eat, its supporters claim. About half of India's children under five are malnourished.

Opposition politicians attacked the plan to restrict wedding expenditure as a throwback to the 1960s when India's economy was centrally planned on a Soviet socialist model. Other critics argued that tackling corruption and wastage in India's deeply inefficient subsidised food distribution system, the biggest in the world, would do more good.

However, Rayapati Sambasiva Rao, a Congress MP who has previously tried to introduce a private bill curbing extravagant weddings, said he welcomed the government's move. "Extravagance in weddings should be controlled," he told the Mail Today. " It's a vulgar display of wealth."

Wednesday, February 23, 2011

QUALITATIVE DIGNITY


How do we define fame? Is that a matter related to quality or is that a form of  excellence or is it merely a caption associated with publicity.. Society is such that they got a wrong perception about fame. It is as simple that we read poems of Tagore and ONV and then go and read a column of Shobha De. You can easily make out the difference of class and there you  understand what defines quality in the longer period of time. Dignity is not calmness. .

We can not say that Sabrina Lal is not a dignified lady because she fought against a powerful system in open voice.In fact according to me the kind of determination she showed needs to be appreciated. People generally got a wrong notion that fame and publicity are same. Saina Nehwal and Sania Mirza became famous because they proved their merit in their respective sport fields. There are people like Neera Radia who also became famous because of their association with Elite Tycoons/Politicians and Industrialists.  That fame is merely a name and if any one claims Nira Radia is dignified because she did agency work for a wealthy industrialist to fix Ministers of this country through a Padmashree Awarded News Channel Reader it is their own choice..

In real terms diignified people are those who stay not calm when their integrity and existence is questioned and not the ones who stay calm as in one pretention to fool the world around or when they get a few hours of fame. Dignified people are the ones who stand against all odds even when the whole world turned against them and fight for a cause. Dignity is not pretence or an ounce glass of fame. I know you agree with me that Sabrina Lal was not soft spoken or calm when she fought against Manu Sharma. When you slice and smash others life  you can not not expect them to be polite and if they were rude to you think first that it was because of your own rudeness or arrogance they behaved in that manner. And when you understand that you will not form a measure scale to record all qualities of life in different wave length to suit your requirement. And in situations people turn rude and think at that time what you have contributed for their rude behavior. Dignity is such a refined quality and dignified are those ones who venture not in any circumstances to stamp other human beings misusing influence or power.

എന്നേയ്ക്കഴിച്ചുമാറ്റുമീവാതിൽപ്പടിയിലെ കൂടാരം


വാതിൽപ്പടിയിലിരുന്ന്
തളർന്നപ്പോളവിടെയൊരു
കൂടാരം പണിതങ്ങ്
താമസമാരംഭിച്ചുവല്ലേ
മതിലുകളിലെഴുതിയതൊന്നും
വായിക്കാനറിയാഞ്ഞോ
അതോ പോകില്ലെന്ന്
തീർച്ചപ്പെടുത്തിയ
സൂര്യശപഥമോ???
പോകാതിവിടെയിങ്ങനെ
വഴിമുടക്കിയെത്രനാൾ...
കാലവും കുറെയേറെയായി
കുറെയേറെ ഋതുക്കളിലൂടെ
ഭൂമിയുമൊഴുകി
മതിലുകൾക്കരികിലെ
കൂടാരവും കൂടെയഴിച്ചെടുക്കുക
നാഴികമണികളിൽ
നിമിഷങ്ങൾ മാത്രം മതി
ശരത്ക്കാലവർണ്ണങ്ങൾ
ഭൂമിയ്ക്കിരിക്കട്ടെ
പിന്നെയാ ഗുഹാമൗനത്തിന്റെ
പൊരുളൊന്നുമറിയണമെന്നില്ല
അറിയേണ്ടതൊന്നുമാത്രം
എന്നേയ്ക്കഴിച്ചുമാറ്റുമീവാതിൽപ്പടിയിലെ
കൂടാരം...
നടന്നുനീങ്ങാൻ
നിഴൽപ്പാടില്ലാതെയൊരിത്തിരി
വഴിവേണമല്ലോ...

യുക്തി ചിന്തകൾ



യുക്തി

ഒളിക്യാമറയിലൂടെയൊളിപാർത്തവനെ
വാക്കാലൊന്ന് പ്രഹരിച്ചപ്പോൾ
അവനാളെക്കൂട്ടിയരുളി
അഹംങ്കാരി, ഒരുമ്പെട്ടവൾ....

അതിലുമിതിലും കൈയിട്ടുവാരി
പണം കൊണ്ടുവന്നവളെ
അവനാളെക്കൂട്ടിവാഴ്ത്തി
സ്നേഹമേ, ചോന്ന പൂവേ ...
എന്തൊരു വിവേകം
എന്തൊരു യുക്തി


ജനാധിപത്യം

ഇന്ത്യ ഭരിക്കുന്നത്
ജനങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുക്കും സർക്കാരെന്ന്
കരുതിയാദ്യം
പിന്നെയറിഞ്ഞത്
രാഷ്ട്രീയക്കാരിന്ത്യഭരിക്കുന്നുവെന്ന്
പിന്നീടറിഞ്ഞു ഇൻഡസ്ട്രിയിലിസ്റ്റാണവിടെയെന്ന്
ഇപ്പോഴറിയുന്ന സത്യം
ഇവരെയൊക്കെ ഹരിശ്രീയെഴുതിച്ചിവിടെ
ഭരണം നടത്തുന്നതിപ്പോൾ
മാധ്യമങ്ങളാണന്നെത്രെ
പരാതി പറയുകയല്ല...
അതല്ലേ സത്യം....

അടിക്കുറിപ്പ്

മലയാളവ്യാകരണനിഘണ്ടുപറയുന്നു
വിരോധം തോന്നിടും യുക്തി
വിരോധാഭാസമായിടും

Monday, February 21, 2011

ഉണർന്നെഴുനേൽക്കുമ്പോഴേയ്ക്കും ഋതുക്കൾ മാറിയിരിക്കും


സംശയിക്കേണ്ട
എഴുതിതീർക്കാനാവാത്ത
കഥാപുസ്തകമായി ജീവിതം
അതങ്ങെനെയൊന്നടച്ചുപൂട്ടും
പൂട്ടിയിട്ട താഴിലുടക്കിവലിക്കുന്നു
മുൾക്കമ്പികൾ..
എന്നിട്ടുമെന്തേ നക്ഷത്രമിഴിയിലെ
പ്രകാശമങ്ങനെതന്നെ ജ്വലിക്കുന്നു
വീണുടഞ്ഞൊതൊരു മൺവിളക്ക്
പ്രകാശത്തിനുടയാനാവുമോ
ഇല്ലെന്നുപറയുന്നു
വെളിച്ചം സൂക്ഷിക്കുന്ന വിളക്കുകൾ
കെട്ടിപ്പൂട്ടിയെത്ര നാളൊളിക്കുമൊരു
പകലിനെ..
ഭൂചക്രങ്ങളിൽ തിരിയും
ഋതുക്കളെയെത്രനാൾ
മുൾവേലികെട്ടി തടയും 
മദ്ധ്യാഹ്നവെയിലിൽ കത്തിയാളും നിഴലുകൾ
സായാഹ്നത്തിനസ്തമയത്തിൽ മായും....
സംശയിക്കേണ്ട
ഉണർന്നെണീക്കുമ്പോഴേയ്ക്കും
ഋതുക്കൾ മാറിയിരിക്കും
നാഴികമണിയിലെ നിമിഷങ്ങളും,
കാലവും മാറിയിരിക്കും
പിന്നെയിന്നലൊയൊരു മഴപെയ്തു
അതുമപ്രതീക്ഷിതം..
ശംഖിൽ നിന്നുമൊഴുകുമീ
കടലെന്തേയിങ്ങനെ
അതിനൊരു മാറ്റവുമില്ലല്ലോ..
എങ്കിലുമറിയാം
ഉണർന്നെഴുനേൽക്കുമ്പോഴേയ്ക്കും
ഋതുക്കൾ മാറിയിരിക്കും..
പലതും മാറിയിരിക്കും...

അത്രയ്ക്ക് തണുപ്പല്ലേയിവിടെ


ഇവിടെയിത്തിരി തീയ് കൈയിലുണ്ട്
എന്നന്നേ പറഞ്ഞിരുന്നതല്ലേ
തീയെത്രയുണ്ടെന്നറിയാനായി അന്നു ശ്രമം
പിന്നെ തീ കൊണ്ട് കളിക്കാനായി ഭ്രമം
മലമുകളിലെ മുഖപടമിട്ട ലോകത്തിരുന്ന്
നിഴലുകളിൽ മറഞ്ഞ്
തീക്കനൽ വാരിയെറിഞ്ഞുകളിച്ചരികിലെ
കാടും, തണൽ മരങ്ങളും കത്തിച്ചില്ലേ
അണയാതെയാതീയൊരഗ്നിപർവതശിലയായി...
പിന്നെയെഴുത്ത്
നിമിഷങ്ങളെപൂട്ടിയുഴുത് കൊയ്ത്
വീണ്ടുമെഴുത്ത്
തീയിലിന്ധനമെന്ന പോൽ....
പേനതുമ്പിൽ പന്തങ്ങളുമായ്
കുറെപേർ മുന്നിലോടി
കുറെ പേർ പിന്നിലണിനിരന്നു
തീയാളിയാളിയൊരു
വസന്തകാലക്കിളിക്കൂടുമൊടുക്കിയൊരു
പൂക്കാലവും കരിയിച്ചു
എന്നിട്ടും തീയണയാഞ്ഞതെന്തേ
നിലാവിന്റെ തീരത്തേതു
പേടകത്തിലാണോ ഭൂചിത്രങ്ങളുടെയറ....
കണ്ടതു തന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും
കാണുന്നതെന്തിനാണാവോ
ഒരേ ചിത്രങ്ങൾ തന്നെയത്രനാൾ കാണും
മടുപ്പു തോന്നുന്നില്ലേ???
അന്നേ പറഞ്ഞിരുന്നതല്ലേ
ഇവിടെയിത്തിരി തീയുണ്ടെന്ന്
തീ കൈയിൽ കോരിയാലെന്താവും
വാരിയെറിഞ്ഞ തീക്കനൽ
തടുത്തിവിടെയും വിരലുകൾ വിങ്ങി
പിന്നെയരികിലെത്തിയ
ശിശിരം തൂവിയ മഞ്ഞിൽ
മുക്കിയെഴുതുമ്പോളിന്നൊരു സുഖം..
തീയും തീ കായുകയാവുമിപ്പോൾ
അത്രയ്ക്ക് തണുപ്പല്ലേയിവിടെ.....

Sunday, February 20, 2011

ശംഖിനുള്ളിൽ നിന്നൊഴുകും കടൽ


അതങ്ങനെയേ വരൂ
ന്യായീകരിച്ചും ന്യായമെഴുതിയും
വിധിത്രാസുകളൊരു വശത്തേയ്ക്ക്
താഴ്ന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും
അതങ്ങനെ തന്നെയാവട്ടെ
മിഴിയടച്ചുപൂട്ടിയ നീതിദേവതയ്ക്കൊന്നും
കാണാനാവില്ലല്ലോ...
വിരലുകളിലുറങ്ങിയുണരുന്ന
വാക്കുകൾ ചിലപ്പോളൊരു
സു:സ്വപ്നത്തിലുണർന്നേക്കാം
ചിലപ്പോളതിലൊരഗ്നിപർവതം
പൂത്തെന്നുമിരിക്കും
ചിലപ്പോളതിലൊരു വസന്തമുണർന്നേക്കാം
ശിശിരം മഞ്ഞുതുള്ളികളിലിറ്റിച്ചേയ്ക്കാം
ചിറകെട്ടി നിർത്താനാവാതെ
ചിന്തകളിൽ നിന്നൊഴുകിയേക്കാമൊരു കടൽ..
അതിനൊക്കൊയിത്രയൊച്ചപ്പാടുണ്ടാക്കിയിട്ടെന്തു
കാര്യം..
പാടങ്ങളൊക്കൊയെന്നേ നികന്നു..
പാലങ്ങളിടറിവീണു..
എന്നിട്ടുമെന്തേയീ ഋതുക്കളതറിയാതെ
ഒന്നുമറിയാതെ വീണ്ടും
ഊഞ്ഞാൽപ്പടിയിലിരുന്നെഴുതുന്നു..
സ്വർണ്ണനൂലുകളിൽ നക്ഷത്രങ്ങൾ നെയ്ത  
പട്ടുപുടവചുറ്റിയ സന്ധയെ കാണുന്നില്ലേ..
പിന്നെയുമാരാണാവോ
കടൽത്തീരമണലിലൊരു
പടകുടീരമൊരുക്കുന്നത്?
പരിഭാഷയുടെ ഗർജനമേ
മിഴിപൂട്ടിയ നീതിദേവത കൂട്ടിനായില്ലേ
പിന്നെയെന്തിനിങ്ങനെയൊരാരവം...
ഉണർത്തുപാടും ശംഖിനുള്ളിൽ
നിന്നൊഴുകുന്നതൊരു കടലല്ലേ....

Thursday, February 17, 2011

വീണ്ടും പറയാം അറിയുന്ന കാര്യങ്ങൾ തന്നെ


വീണ്ടും പറയാം
അറിയുന്ന കാര്യങ്ങൾ തന്നെ
രാവിലെയെഴുനേറ്റാലിത്തിരി
കാപ്പിയിടും
ഫിൽട്ടറിൽ
ചിക്മഗ്ളൂരിലെ ഒരു കൂട്ട്
കാപ്പിയും ചിക്കോരിയും
പിന്നെ കിഴക്കൻ മലകളിലെ
തേയിലയും...
അതിനിടയിൽ എഴുതിയെന്നുമിരിക്കും...
പാൽപ്പാത്രത്തിൽ പാൽ തിളച്ചു തൂവും
പരിമിതികിളില്ലാതെ തുടരുന്നവ
അകത്തെ മാന്യതയിത്തിരി കൂടുതൽ
ആളെക്കൂട്ടിയപമാനിച്ചിട്ടില്ല
അതുചെയ്തവരോടെന്തുപറയാൻ
വിശ്വസ്തതയുടെ കഥയോ
സ്നേഹത്തിന്റെയോ
എല്ലാമറിയുമെന്നുമിനിയെന്തറിയാനെന്നും
തീർച്ചപ്പെടുത്താൻ വരട്ടെ
പണിപ്പുരയിലെ കടലാസുതുണ്ടുകളുടെ
ഭൂമിയോടുള്ള പക തീറെഴുതി കിട്ടിയ
പ്രകീർത്തനമുദ്രപതിഞ്ഞ
മുഖം കാണുമ്പോൾ
ചിലർക്ക് തോന്നിയേക്കാം
എന്തോ വലിയ സംഭവമെന്ന്
അങ്ങനെയക്കൊയല്ലേ ലോകം
ഒതുക്കിപ്പറഞ്ഞാലാർക്കുമൊന്നും
മനസ്സിലാവില്ല
മനസ്സിലാവാത്തതിനെ ചുരുട്ടിയൊതുക്കി
കുരുക്കിക്കെട്ടിയൊരു വിലങ്ങിട്ടു വയ്ക്കും
പിന്നെയാവിലങ്ങഴിക്കാനാവില്ല
ഒരാളെ വിലങ്ങിടുന്നതിനു
മുന്നേയൊരുപാടാലോചിക്കണം
വർഷങ്ങളുടെ പരിചയബോധത്തെപ്പറ്റി
നിമിഷങ്ങളുടെ നിരർഥകതയെപ്പറ്റി
കൈയിലെ ജീവന്റെയൊരു തുള്ളിയമൃതിനെപ്പറ്റി
അതില്ലാതാവുന്ന ദിനങ്ങളെപ്പറ്റി...
സ്നേഹത്തിന്റെ യഥാർഥഭാഷയെഴുതി
ഹൃദയത്തിലിട്ടു തന്നതൊരാൾ
അമ്മ
മരണത്തിന്റെ നിറം പുകഞ്ഞ നാളിലെത്രയാശിച്ചു
ആ അമ്മയൊന്ന് പുനർജനിച്ചെങ്കിൽ...
ജനനമരണങ്ങളുടെ യാത്രാവഴിയിൽ
കഥയെഴുതിയെഴുതി പകുത്തെടുത്ത
പണസഞ്ചിയിൽ കിലുങ്ങുന്നത്
എന്താണാവോ??
എഴുതിയെഴുതി ശിരസ്സിൽ വീണ മുറിവുണങ്ങി
പക്ഷെ മുറിപ്പാടതേപടിയുണ്ട്
മായ്ച്ചിട്ടും മായ്ച്ചിട്ടും മായാതെ
അതിനാലാവും അവിടെയുമൊരു
മുറിപ്പാട് വീണത്
മരിക്കുവോളം കൂട്ടിനായ്...
എല്ലാമറിയുമെന്നങ്ങ് തീർച്ചപ്പെടുത്തരുത്
എല്ലാമറിയുമെന്ന്
പറയുന്നവർക്കൊന്നുമറിയില്ല
എന്നരികിലിരുന്ന് പറയുന്നു
സ്വർഗവാതിലുകൾ...
സ്വർഗവാതിലുകളെയളക്കാനൊരു
തുലാസു കൈയിലുണ്ടോ?
ഒരഹം ബോധഭാവമല്ലാതെയെന്തുണ്ട്
മനുഷ്യന്റെ കൈയിൽ
പടിവാതിലിൽ മഞ്ഞുപാളികളികൾക്കിടയിൽ
സത്യമുറയട്ടെ...
പുതിയ ചില്ലുകൂടുകൾ പണിതിടാം
മിഴിയിൽ നക്ഷത്രങ്ങൾ മിന്നുമ്പോഴും
മിന്നാമിനുങ്ങുകളെയാണരികിൽ
പലരും കാണുക...
മിഴിയടച്ചിരുട്ടാക്കിയിരിക്കാം
പിന്നെയൊന്നും കാണേണ്ടതില്ലല്ലോ....

കഥാവലോകനം


കഥകളൊന്നുമിനി വേണ്ടായെന്നു
പറയുന്നു ഭൂമി....
ചാണക്യകഥകൾ
രാജ്യതന്ത്രജ്ഞർക്കായെഴുതി
സൂക്ഷിച്ചോളുക
കവിതയെ സ്നേഹിക്കുന്ന
ഭൂമിയ്ക്കിനിയൊരു
കാല്പനികകഥ വേണ്ട
നോക്കെത്താദൂരത്തോളം
കാലത്തിന്റെയങ്ങേയറ്റത്തോളം
എഴുതിയതൊക്കെയങ്ങ്
വായിച്ചേക്കാം....
പക്ഷെ ഉപദേശിക്കുന്നവരോടൊന്നും
ഇന്നൊരു സ്നേഹമോ ബഹുമാനമോ തോന്നുന്നില്ല്ല
മറിച്ചൊന്നും കരുതരുത്
അതങ്ങനെയായിപ്പോയി
എത്ര കഥയെഴുതിയാലുമതിനൊരു
മാറ്റുണ്ടാവില്ല, മാറ്റവുമുണ്ടാവില്ല..
അതു കൊണ്ടുപറയുന്നു
മഞ്ഞുവീണ നനഞ്ഞ ഗ്രാമത്തിലെ
നടുമുറ്റത്തിരുന്നിതുപോലെയൊരുപാട്
കഥകൾ കേട്ടിരിക്കുന്നു
കേട്ടിരിയ്ക്കാനാകുമെങ്കിലങ്ങോട്ടും
പറയാം കുറെ കഥകൾ
പക്ഷെ പിന്നെയും പിന്നെയും
പറയുന്നതും കേൾക്കുന്നതും
സുഖകരമായ അനുഭവമല്ലല്ലോ
ശിശിരകാലപ്പൂവുകൾ
വിരലിൽ സുഗന്ധമാവുമ്പോൾ
എന്തിനിങ്ങനെയൊരു കഥാവലോകനം.

Wednesday, February 16, 2011

കനലു പോലെ ഓറഞ്ചു പോലെയൊരു ഭൂമി



എല്ലാവരുമങ്ങനെതന്നെ
സംശയം വേണ്ടിനിയും
പുതിയ ഉദ്യാനമൊരുക്കുമ്പോൾ
അതിനുഭംഗികൂടുമെന്നങ്ങ് വിശ്വസിക്കും
അതിനെതിരുപറയുന്നോരോട്
വിരോധമുണ്ടാകാം.....
അതിനൊരു പഴിപറയുകല്ല....
അതങ്ങനെയെന്ന്പറയാനാവുന്നില്ലല്ലോ
പിന്നെയാ വാർത്തലോകത്തിലെ
പദ്മശ്രീയൊന്നുമാവശ്യമില്ലിവിടെ
മറക്കാനുള്ള പാഠങ്ങളെഴുതിയോരെപ്പോലെയോ
ചതുരംഗക്കളത്തിലെ കരുക്കൾ
പോലെയവിടെയുമിവിടെയുമെഴുതി
ദിനാന്ത്യം ഹോമിക്കുന്ന
പേരിനുമാത്രമൊരു ശോഭയുള്ള
മഷിപ്പാടാകാനുമാഗ്രഹമിവിടെയാർക്കുമില്ലല്ലോ
കനലു പോലെ ഓറഞ്ചു പോലെയൊരു
ഭൂമിയെന്ന് നെരൂദയെഴുതി.
അതിലൊരു മനോഹാരിത കാണുന്നു
ഈ ഭൂമിയിലിരുന്ന് പറയാം
ടാഗോറിനെയൊന്ന് കാണാൻ
കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ...
അങ്ങനെയൊരാഗ്രഹമുണ്ട്
അതിനൊരു നൂറ്റാണ്ടും കടന്ന്
പിന്നോട്ടുപോകണം
അതിനാവില്ലല്ലോ...
ചെറിയ മനസ്സിന്റെയകത്തളത്തിലിരുന്ന്
ചിന്തിയ്ക്കുമ്പോളൊരുപാട്
മഹത്വം പലർക്കും തോന്നിയേക്കാം
ഒരു ഇലയനങ്ങുന്നതും
ഭൂമിയെന്ത് നേടി, നേടും എന്നൊക്കയങ്ങ്
തീർച്ചപ്പെടുത്താനുള്ള വിധി
അതങ്ങ് സ്വർഗവാതിലുകൾക്കുള്ളതല്ലേ
ഒന്നും നേടാതിരിക്കാനല്ലേ
നിഴലുകളെ ചുറ്റും മേയാനായ് വിട്ടത്...
ഇവിടെ നിഴൽ പരത്തിയെന്തിനിനിയും
പിന്നിലൊളിക്കുന്നുവെന്ന് ചോദിയ്ക്കാനുള്ള
ഒരു കടം ബാക്കിയുണ്ടല്ലോ
അതും മറന്നുവെന്നങ്ങഭിനയിയ്ക്കാൻ
കനലു പോലെ ഓറഞ്ചുനിറമുള്ള
ഭൂമിയ്ക്കാവുന്നില്ലല്ലോ...

Monday, February 14, 2011

മഹത് വചനങ്ങൾ


 1. നന്മയുടെ ഒരു വാക്ക് ആയിരം യുഗങ്ങളുടെ മൗനത്തെക്കാൾ ഉത്തമം

2. നിഴലുകളിൽ വെളിച്ചം സൂക്ഷിക്കാനാവില്ല. അതിനൊരു വിളക്കു തന്നെ വേണം.

3.  അരുതാത്തതിനു സഹായിക്കുന്ന  വിശ്വസ്തമിത്രത്തെക്കാൾ  മാന്യമായി അഭിമാനത്തോടെ  പൊരുതുന്ന ശത്രുവിനെ ലോകം ബഹുമാനിക്കും.

4.ചൂലിലും, തുകൽപ്പാദരക്ഷകളിലും പണിയുന്ന ചെമ്പകപ്പൂക്കൾക്ക് ഭൂമിയുടെ ചെമ്പകപ്പൂക്കളുടെ ആത്മശുദ്ധിയോ മനോഹാരിതയോ ഉണ്ടാവില്ല.

 5.പ്രതികാരം ചെയ്യേണ്ടത് ദുര്യോധനനെപ്പോലെയല്ല. സ്വതന്ത്രഭാരതത്തിനായ് എത്രയോ നാൾ സ്വാതന്ത്ര്യസമരസേനാനികൾ പൊരുതി. മാന്യതയുടെ അതിർസീമകൾലംഘിച്ചുള്ള പ്രതികാരം ഭീരുക്കളുടേത്.

6.പാദരക്ഷകളും, ചൂലുകളുമെറിഞ്ഞ് സംരക്ഷിക്കുന്ന പ്രതിഛായയുടെ മഹത്വമെന്തെന്ന് അത് തിരികെ ലഭിക്കുമ്പോൾ മനസ്സിലാക്കുക. സ്വന്തം മനസ്സാദ്യം തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കുക. പിന്നീടാകാം രാജ്യപാലനം.


7.പണസഞ്ചിയിൽ നിറയുന്ന മാന്യത ക്ഷണികം.


8.ആയിരം മുഖപടമണിഞ്ഞു നിന്നാലും സ്വർഗവാതിലുകൾക്കതു മനസ്സിലാവും..

Thursday, February 10, 2011

ആപ്തവാക്യങ്ങളുടെ വിശ്വവിജ്ഞാനനിഘണ്ടു








കടലാസിന്റെയൊരിത്തിരിയിടത്തിൽ
ഒരുതുള്ളിമഷിയിലൊഴുകും
മനനം ചെയ്തെടുത്തോരാപ്തവാക്യങ്ങൾ
കാരുണ്യമത്രെ പ്രതികാരത്തെക്കാൾ
മഹത്തരം..
സത്യം തന്നെ
എതിരഭിപ്രായങ്ങളില്ല
പക്ഷെ നിങ്ങൾ ചെയ്തതും
ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതുമെന്തെന്നറിയുമോ??
നേരിന്റെ നിറമില്ലാത്ത പണസഞ്ചിയിൽ
നിന്നൊഴുക്കിയ പണത്തിൽ
മാന്യതയുടെയവസാനലിപിയും
വെട്ടിച്ചുരുക്കിയോരാഘോഷങ്ങൾ..
സുവർണ്ണക്കപ്പിന്റെ ഭൂഖണ്ഡത്തിലേയ്ക്കൊരു
യാത്ര..
അതിന്റെയരികിലൊഴുകിയത്
പ്രതികാരത്തിന്റെ നിഴൽപ്പാടായിരുന്നില്ലേ...
എഴുതാനൊരു തുണ്ടുകടലാസ്
കൈയിലായപ്പോൾ എഴുതി തൂക്കി വിറ്റതും
പ്രതികാരത്തിന്റെ
അച്ചടിപ്പതിപ്പുകളല്ലേ.....
നിങ്ങൾക്കാകാത്ത,
നിങ്ങൾക്ക് പാലിക്കാനാവാത്ത
പലതും നിങ്ങളെന്തിനായ്
മറ്റുള്ളവരോടാവശ്യപ്പെടുന്നു....
സത്യം തന്നെ
കാരുണ്യം മഹത്തരമായ വാക്ക്
ഞങ്ങളുമെഴുതിയേക്കാം
എഴുതി നിറച്ചേയ്ക്കാം
ചുമരുകളിൽ
ആപ്തവാക്യങ്ങൾ....
ഞങ്ങളുടെ കൈയിലുമുണ്ട്
ആപ്തവാക്യങ്ങളുടെ
വിശ്വവിജ്ഞാനനിഘണ്ടു

Tuesday, February 8, 2011

DHONI DUMPED HIM GOD BROGHT HIM BACK



To be honest, it is not to boast but in a strange way I believed Sreesanth will play World Cup and I am happy for him that he made it at the end.  I strongly feel that his entry in the team should have been straight and not at the cost of an injured Praveen Kumar. Sreesanth should have been in the team for his merits as a player.  When the team was announced no one except Sourav Ganguly voiced for Sreesanth. A few blogers supported him but strangely no leaders from Kerala fought for him (sad). We must see the grounds on which Dhoni sidelined him. Dhoni a good Captian proved himself as a meritorious player but the reason he gave us for Sreesanth indeed not a genuine one. Dhoni had complained to the Board that it is difficult to control him. People tag   him - arrogant, impolite, loud.. Dhoni and those who criticize Sreesanth  should understand that he bowls against not Saints or Sages but a group of hard core master sledgers who acquired doctorate in that unique art form. What about Harbajan and Yuvaraj. Are they polite enough to play cricket according to Dhoni’s standards.


Sorry for Praveen Kumar that he lost a  golden chance to play World Cup and it is also unfortunate that a player like Sreesanth had to wait for an injured player to squeeze in the team, No one can voice against the top order here and our great media conveniently washes the feet of elite corrupts in perfume water and leave us later in surprise on what basis they criticize a police officer who dusts Mayawati's footwear.. Understandable... a certain degree of sarcasm is good while settling scores as per your unique style..

Cheers Sreesanth; play for India..

പ്രണയവലകൾ



പ്രണയകവിതകളെഴുതിയൊരു
വലയും കെട്ടിയിരുന്നവനേ
പ്രണയമഭിനയിയ്ക്കാൻ
നിന്നോളം സാമർഥ്യമാർക്കുമുണ്ടാവില്ല..
എഴുതിയെഴുതി വലയിലറിയാതെയൊന്ന്
തൊട്ടവരെപ്പോലും നീ പിച്ചിച്ചീന്തിയില്ലേ???
പിന്നെയൊരു കാമക്കഥ,
കാക്കകഥ...
കാമക്കഥയും കാക്കക്കഥയുമെഴുതി
നീയെത്രെ ജന്മങ്ങളെയൊടുക്കി
വിരലിലെണ്ണിക്കൂട്ടാനാവുന്നില്ലല്ലേ
നിന്നെയമ്മ ഗർഭം ധരിയ്ക്കുമ്പോളവർക്ക്
കാമഭ്രാന്തായിരുന്നിരിക്കാം
അതാവാം നീയിങ്ങനെയായത്...
പിന്നെയവർ ആമി..
അവർ പറയും
ആണിന്റെ നീലിച്ച കാമത്തെപ്പറ്റി,
പിന്നെയവരുടെ തന്നെ
നഷ്ടപ്രണയത്തെപ്പറ്റിയും
നിനക്കറിയുന്നത് മുഖം മൂടിയിട്ട കാമം..
സ്ത്രീകളെയൊളികണ്ണിട്ട് നോക്കുന്ന
തീരാത്ത കാമം...
നീതിപുസ്തകത്തിലെഴുതിയിരിക്കുന്നു
മുഖം നോക്കാതെ നീതി പാലിയ്ക്കുക
നിനക്കറിയാം
നീതിയിവിടെ മുഖം നോക്കിയെന്ന്
അതല്ലേ നീയിന്നുമിങ്ങനെ
ഒരു മാറ്റവുമില്ലാതെ...
ഇനിയുമെഴുതിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുക
പ്രണയകവിതയാം വലകൾ...
വീണേയ്ക്കാമിരകളാവലകളിൽ...
വലയിലറിയാതെയെത്തുന്നവരെ
പിച്ചിച്ചീന്തുക
പിന്നെയൊന്നുമറിയാത്ത പോൽ
നിനക്ക് നടന്നു നീങ്ങാം....

Sunday, February 6, 2011

സഹിക്കേണ്ടതാരോ ക്ഷമിയ്ക്കേണ്ടതാരോ?????



മനസ്സാക്ഷിയ്ക്ക് വേണ്ടിയാരുമിപ്പോൾ
രജതഗിരിസൗധങ്ങൾ പണിയാറില്ല
പണിയുന്നതെല്ലാമിതാ കാണുക
കണ്ടുകൊള്ളുകയീ പ്രാഗത്ഭ്യമെന്നൊരു
അഹം ബോധഭാവം
ശിലാശൈലങ്ങളുടെയുള്ളിൽ
ഭദ്രാമയുറക്കുന്ന മൗനവചനങ്ങൾ..
അവന്റെയമ്മയൊരു ഗുരു
ഒരിയ്ക്കൽ പറഞ്ഞു
ബലാത്ക്കാരം ചെയ്യപ്പെട്ടയീ
സ്ത്രീകളെന്തിനാത്മഹത്യ ചെയ്യണം
അവർ ചേയ്യേണ്ടത്
ഡറ്റോൾജലത്തിലൊന്നു
കുളിച്ചു തോർത്തുക
പിന്നെ ധൈര്യമായി പൊരുതുക..
ആണൊരു പൊട്ടൻഷ്യൽ റേപ്പിസ്റ്റ്....
ഗുരുവചനങ്ങൾക്കൊരിയ്ക്കലും
പിഴവുണ്ടാവില്ല...
മാതൃക കാട്ടിയ
ഗർഭപാത്രത്തിൽ നിന്നുണർന്നുവന്നു
സ്ത്രീകളുടെ കിടപ്പുമുറിയിലേയ്ക്കൊളി
പാർക്കുന്ന ജന്മങ്ങൾ...
മാതൃകയാകേണ്ടവർ
മുന്നിലൂടെയവരുടെ തന്നെ
അനേകമുഖങ്ങളിലെ
നിഴൽക്കറുപ്പുമായി നീങ്ങുന്നു
ഇവരെയൊന്നും ചോദ്യം ചെയ്യാനാവില്ലല്ലോ!!!!
സഹിക്കണമെന്നല്ലേ നിങ്ങൾ പറയുന്നത്
പലതും...
നിങ്ങളോടിതൊക്കെയങ്ങോട്ട് ചെയ്താൽ
നിങ്ങൾ സഹിക്കുമോ???
ഒരു നിമിഷം പോലുമില്ലയെന്ന്
മനസ്സിൽ പറയേണ്ട
അതിന്റെ മൗനകാഹളമിവിടെവരെ കേൾക്കാം...

Wednesday, February 2, 2011

BERLY IS RIGHT


When I have gone through a Malayalam Blog called Berlytharangal I laughed aloud on his remarks on Media. He explained the behaviour of Media like in that of a cynical comedy show and he reported in detail  that how Media competes to jump from one headline to the other. When I got a copy of Times of India today I was convinced that Berly is right and a comedian occupies the main chair over there like the taste of Paresh Rawal. How do you like Paresh Rawal?. A skilled actor you agree and he was brilliant in many movies of Priyadarshan. Times proved with 200% clarity that Berly is right.


In the past I have read reviews of Page Three Novelists whose pictures appear with glossy reviews in all major print forms. When we buy those books from book stalls based on the glossy reviews we realize that the contents are not worth even for a penny to the heavy price we pay against those creations. I have regretted on several occasions that I should have donated that money to some charity house.. There is one thing I can tell you we can’t question them that they are a well connected group and will teach us lessons and use unprintable language to destroy our self confidence and spread malignant rumors. Berly wrote it correctly that Media jumps like a monkey from one news to the other and never complete anything. I agree with Berly that they give us half washed linen and if we want we can wash, press and iron or leave them in garbage bins. This reminds me of Lok Ayukta Raids. You will never know about the end story of those raids and all those who faced the raid would come back through back doors in a fraction of a asecond. If I am sure Berly works in a Media house and probably the right person to speak the truth.

Times in other words follow not any rigid rules but go on a line where they do not look into right or left. They draw a line for them in the centre and watch the fun from left and right and bend to right and left like in a scale. They love that kind of reporting as they advice everyone to take things lightly. Life otherwise too a comical show and Paresh Rawal knows it right. Appreciate his humor sense.

India of course is a beautiful country. But when you throw garbage here and there you see a different India the same way you apply a dab of black on your cheek. Do not complain the mirror of the black patch on your face. That is your own creation. Think first how comical you are. Then make fun of others. Have you seen Vidhan Soudha in Bangalore, Parliament House of Delhi – beautiful creations indeed!!!! But I am sure the humans move around there are not so beautiful in their actions. The same way Media Houses are good but the bias, prejudice, greed and competition of the humans who manage those houses made people to laugh at them.  Focus a lens close to your mind first before making fun of others. You find a lot of things funny about yourself if done so.
I know you agree with me.
 I have seen a lot of beautifil things in India and from experience I can tell you that we do not need a sting lens to see the beauty of India  but only two good god gifted eyes..