ഇത്രവലിയൊരു കത്ത്

പ്രിയപ്പെട്ടവനേ;
നിന്റെ കത്തുകണ്ടു..
ഇത്രവലിയൊരു കത്ത് 
നീയെഴുതിയതിലത്ഭുതവും തോന്നുന്നു
അതു വായിച്ചപ്പോൾ
നിലാവിനെ മായ്ച്ച കൃഷ്ണപക്ഷരാവിലൂടെ
നടക്കും പോലെ തോന്നി..
നീ ക്ഷമാശീലത്തെകുറിച്ചെഴുതിയത്
കണ്ടു ചിരിയും വന്നു..
നിന്റെ ക്ഷമാശീലത്തിന്റെ
പകൽപ്രകടനങ്ങൾക്ക്
രാവിന്റെ നിറമായിരുന്നുവെന്ന്
ഞാനെഴുതിയാൽ
നീയെതിരും പറയില്ലയെന്നെനിക്കറിയാം
പ്രിയപ്പെട്ടവനേ;
ഇന്നന്തേ മഴ പെയ്യാതിരുന്നു
എന്നൊരു സങ്കടമുണ്ടായി
പ്രദോഷങ്ങളിൽ ത്രിസന്ധ്യയ്ക്കാരതിയുഴിയും
മുപ്പത്തിമുക്കോടി ദേവകളോടൊപ്പം
നിന്റെ ഉൽകൃഷ്ടകവിതകളുടെ
അന്തരാർഥങ്ങൾ പറഞ്ഞുതന്നതിനൊരു
പ്രത്യേക നന്ദിയുമെഴുതുന്നു.
നീയെഴുതുന്നതൊക്കെയൊരുകാലത്ത്
ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു..
പക്ഷെ നിന്റെ മുഖത്തെയോ
മുഖാവരണത്തെയോ
ഏതിനെ വിശ്വസിക്കണമിന്ന്..
പ്രിയപ്പെട്ടവനേ;
നിന്നോടിനിയെന്തെങ്കിലും പറയാൻ
തോന്നിയാൽ അതോർമ്മ വരുമ്പോൾ
ഇനിയൊരിക്കലെഴുതാം..