Thursday, June 30, 2011

എങ്കിലുമെഴുതാതിരിക്കാനുമാവുന്നില്ല......


പ്രിയപ്പെട്ടവളെ;
നീയെഴുതിയ കത്തുകണ്ടു
വേനൽമഴയിലൂടെ നീയാദ്യം
വന്നപ്പോഴിങ്ങനെയൊന്നുമുണ്ടാവുമെന്ന്
ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നേയില്ല...
ഞാനെന്നും മുഖാവരണങ്ങളിലൂടെ
മാത്രമേ നിന്റെയരികിൽ വന്നിരുന്നുള്ളൂ
യഥാർഥത്തിലുള്ളയെന്റെ മുഖം
നീയൊന്നു ശ്രദ്ധിക്കുകപോലും
ചെയ്തിരുന്നുവില്ലയെന്നതെന്നെയത്ഭുതപ്പെടുത്തുകയും
ചെയ്തു..
അത്രയ്ക്കാരാധകരെനിക്കുണ്ടായിട്ടും
നീ മാത്രമെന്തേയിങ്ങനെ
എന്നതെന്നെയതിശയിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു..
പ്രിയപ്പെട്ട കുട്ടീ;
മുഖാവരണമണിഞ്ഞ എന്നെ നീ സംശയിക്കാൻ
തുടങ്ങിയെങ്കിലും ഞാനാരെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ
നിനക്കൊരുപാടു സംഘർഷങ്ങളിലൂടെ
നീങ്ങേണ്ടിവന്നുവെന്നറിയുന്നു..
എന്റെ മുഖം രക്ഷിക്കുവാനേ അന്നു
ഞാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നുള്ളൂ
ഒരുപാടൊരുപാടു ശ്രമിച്ചിട്ടുമൊരുനാൾ
ആ മുഖാവരണമഴിഞ്ഞു വീഴുകയും ചെയ്തു..
നീയതു കണ്ടമ്പരക്കുകയും കോപിക്കുകയും
ചെയ്തുവെന്നറിയാം..
നിനക്കുണ്ടായ ധാർമ്മികരോഷമെനിക്ക് മനസ്സിലാവും
നീയെല്ലാമുടച്ചുതകർത്തെറിഞ്ഞു
എന്റെ ഹൃദയം പല തുണ്ടുകളായ് നീയുടച്ചു..
സത്യം തന്നെ!
നിന്നോടുപറയുന്നു ...
നീയറിഞ്ഞിരുന്നുവോ എന്നെനിക്കറിയില്ല
ഒരിക്കൽ നിന്നെ ഞാൻ പ്രണയിച്ചിരുന്നു..
അതിനാലാവണമങ്ങനെയൊരു
പ്രതികാരം നിന്നോടു ചെയ്യാനെനിക്ക് തോന്നിപ്പോയത്..
സഹായിക്കുന്നവരോടൊന്നുമാരുമങ്ങനെയൊരു
പ്രതികാരം ചെയ്യില്ലയെന്ന് 
നീയും മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നു.
സത്യം തന്നെ!
നിന്നെയുമെനിക്കൊന്നു തകർക്കണമെന്ന് തോന്നി
നിന്റെയതിയായ രോഷപ്രകടനങ്ങൾ
എന്നെയൊരുവിധത്തിൽ സഹായിച്ചുവെന്നും പറയട്ടെ..
എന്നോട് സഹാനുഭൂതി തോന്നിയ
കുറെ മഷിക്കൂടുകൾ നിന്നോടു മധുരമായി പ്രതികാരം ചെയ്യാനെന്നെ സഹായിച്ചു
ആശിച്ചതുപോലെ നടന്നുവെങ്കിലും
നീ പൊരുതിയ രീതിയെന്നെയത്ഭുതപ്പെടുത്തി..
നിനക്ക് മാത്രമറിയുന്നവിധം...
പ്രിയപ്പെട്ട കുട്ടീ;
നിനക്ക് മാത്രമേയങ്ങനെയൊന്നു ചെയ്യാനാവൂ
എന്നെനിക്കിന്നു മനസ്സിലായിരിക്കുന്നു..
ഒരളവുവരെയതെന്നെയും സഹായിച്ചിരിക്കുന്നു..
നീയെഴുതുന്നതിനൊരവസാനമുണ്ടാവുമെന്നെനിക്ക്
തോന്നുന്നില്ല..
ഋതുക്കളെപോലെ തന്നെയതു പലേകാലങ്ങളിലൂടെ
സഞ്ചരിക്കുമെന്നെനിക്ക് തോന്നുന്നു..
ശീതികരിച്ചയോർമ്മകളുറങ്ങും കല്ലറകളിൽ നിന്നും
നീയോരോന്നോരോന്നായി പുറത്തേയ്ക്കെടുക്കുന്നു..
അവയ്ക്കെല്ലാം ചെമ്പകപ്പൂവുകളുടെ സുഗന്ധവും..
പ്രിയപ്പെട്ടവളേ;
നീയെഴുന്നതെനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നു..
ഓളങ്ങളിലൊഴുകി മനോഹരമായൊരു
കാവ്യം പോലൊഴുകിയ നിളയൊരു
മാഞ്ഞ സ്വപ്നം പോലൊഴുകുന്നതും
നീ കാണുന്നില്ലേ..
നീ പറയുന്നതു തന്നെ ശരി
സമാന്തരരേഖയുടെയിരുവശവുമിരുന്നീ
ചെറിയ ലോകം നടന്നു നീങ്ങുന്നതു കാണാം
പ്രിയപ്പെട്ട കുട്ടീ;
ഞാനിന്ന് തിരക്കഭിനയിക്കുന്നു
തിരക്കിനിടയിൽ പലതുമോർമ്മിക്കാനും സമയവുമില്ല..
നിലനിൽപ്പിന്റെ പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളിന്നന്നെ
നയിക്കുന്നത് നിന്റെ കവിതയുടെയരികിലേയ്ക്കല്ലയെന്ന്
നീ മനസ്സിലാക്കിയാലും..
എന്റെ മനസ്സിലിന്നു കവിതയുടെ സ്വപ്നലോകവുമില്ല
നിനക്ക് മനസ്സിലാകുമെന്ന് കരുതുന്നു..
കൊഴിഞ്ഞ പൂവുകൾ വീണ വഴിയിലൂടെ
ഒരു ഭാവമാറ്റവുമില്ലാതെ നടന്നുനീങ്ങും
ഋതുക്കളെപ്പോലെയാവുന്നതല്ലേ
നമുക്കൊക്കെയിന്നനുചിതം..


പ്രിയപ്പെട്ടവനേ;
നിന്റെ കത്തു കണ്ടു
നിനക്ക് മാത്രമെന്തിനായ് ഞാൻ
കത്തെഴുതുന്നവന്നതിശയിക്കുന്ന
അനേകം പേരുണ്ടാവുമിവിടെ..
ഞാനെഴുതുന്നത് കാപട്യമാണെന്നും
മരുന്നുരച്ചുതേച്ച് ചികിത്സിക്കാനാവില്ലയെന്നും
ചിലർ പറയുന്നു..
ഒരു നീതീകരണപത്രികയെഴുതി ഞാനവർക്ക്
നൽകേണ്ടതുണ്ടോ?
ഇല്ലെന്നാണെന്റെ വിശ്വാസം..
നിനക്കെഴുതുന്നതൊരു പ്രത്യേകകാരണത്താലാണെന്നറിയുക..
നീയെന്നൊരുപാടുസഹായിച്ചുവെന്നാണിവരൊക്കെ
പറയുന്നത്...
അതു ഞാനറിഞ്ഞില്ലെയെങ്കിലും
നിന്റെ സഹായമെങ്ങനെ പരിണമിച്ചുവെന്ന്
നീ തന്നെയൊന്നാലോചിക്കുക
അഗ്നിപർവതം പോലെയെനിക്ക്ചുറ്റുമാ
സഹായവലയങ്ങളൊഴുകിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
ഉദ്ബോധനത്തിന്റെയുണർത്തുപാട്ടുകളും
പിന്നെയുടലളവുകളുമെഴുതിയിടും
മനുഷ്യനെന്ന ക്രൂരമനസ്സുകളെയും
കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു..
നിന്റെ സഹായത്തിന്റെ ബാക്കിപത്രമവയൊക്കെയും..
ഇതിനോടെക്കെയും 
പടവെട്ടുമൊരാത്മാവിന്റെയുൾസംഘർഷമെന്തെന്ന്
നിനക്കറിയാനിടയുണ്ടാവില്ല..
പ്രിയപ്പെട്ടവനേ;
നിലനിൽപ്പിന്റെ പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങൾ
കഠിനതരമായ ശിലകളെപ്പോലെയാണെന്നെനിക്കറിയാം
അതില്ലാതായതിനാലാവും നിനക്ക് ഞാനിന്നുമെതിർമൊഴികളേകുന്നത്
എന്നെ നീ സഹായിച്ചുവെന്നിടയിൽ 
എന്നും വന്നു പറയുന്നവരോട്  ഒന്നപേക്ഷിക്കുന്നു..
ദയവായി ഇടനാഴിയിലിരുന്ന് ശബ്ദമുയർത്താതിരിക്കുക.. 
സഹായാഭ്യർഥനയുമായ് പടിവാതിലുകൾ
കയറിയിറങ്ങില്ലെങ്കിലും നിസ്വാർഥമായി 
സഹായിക്കുന്നവരെ മനസ്സുകൊണ്ടുപോലും വേദനിപ്പിക്കണമെന്നൊരാഗ്രഹം
ഒരിക്കൽപോലുമുണ്ടായിട്ടില്ലാത്തൊരു
ഹൃദയം എനിയ്ക്കുമുണ്ടെന്നറിഞ്ഞാലും
സാന്ധ്യനക്ഷത്രങ്ങൾ മിഴിയിൽ നിറയുമ്പോഴും
മഴതുള്ളിതൂവിപെയ്യുമ്പോഴും ഓർമ്മിക്കാറുണ്ട്
ഇത്രയേറെയെഴുതി
പെരുപ്പിച്ചുലയ്ക്കേണ്ടതായിട്ടുണ്ടായിരുന്നുവോ
ഈ ചെറിയ ഭൂപ്രദേശത്തെ??.
ഇന്നിപ്പോളിതൊരു സമയാതീതമായ
ആയുഷ്ക്കാലദൗത്യം പോലെ, സമുദ്രം പോലെ
ഒരാൽമരം പോലെ വളർന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു..
നിനക്കറിയുമോ?
ഇതിനൊരവസാനം തേടി തേടി ഞാനും
ആകെ വലഞ്ഞിരിക്കുന്നു...
എഴുതിയെഴുതി വിരലുകൾക്കും ഹൃദയത്തിനും
മതിയായായിരിക്കുന്നു...
എങ്കിലുമെഴുതാതിരിക്കാനുമാവുന്നില്ല.....



No comments:

Post a Comment